HINDI KUMPLETO

lumaki akong parating kinukumpara sa ibang mga bata.
"bat di mo gayahin si ..."
"bat di ka maging kagaya ni ..."
"bat hindi ka gumaya kay ..."

nakakainis. lumaki akong hindi kilala ang sarili ko dahil ang akala ko ay dapat gumaya sa ibang tao. madalas ako yung sabi nila ay dapat gumaya sa mas mabuti or mas magaling na bata. lumaki akong feeling inadequate. lumaki akong hindi kumpleto. parang parating kulang. ano man ang gawin ko, kulang parin. hindi ako nakukumpleto. nakakasawa na.

balang araw sana makilala ko ang sarili ko. sana mabuti syang tao. sana masaya sya. sana kumpleto sya.

SAAN PATUNGO ANG LAKBAY NG AKING BUHAY

ang buhay nga naman. minsan nakakapagtaka kung saan patungo. noong kabataan ko ang akala ko ay magiging masaya ako pag nakahanap ako ng mabait at mapagmahal na kasintahan na makakasama ko sa habang buhay. masuwerte naman ako at nahanap ko sya noong 16-17 taong gulang ako. paglipas ng ilang taon ang akala ko naman ay magiging masaya ako pag nakahanap ako ng trabahong mataas ang sweldo. ang akala ko ay magiging masaya ako kung mabibili ko ang kung anuman ang gusto kong bilihin na walang pag-aalala sa pera. masuwerte naman ako at nadanasan ko rin yon nong matapos ko ang kursong pinili ng mommy ko para sa'kin. pero wala - hindi pa rin ako masaya. parang may kulang pa rin. hindi ko alam kung ano.

natutunan ko na hindi ko mahahanap ang kaligayahan sa mga materyales na bagay. natutunan kong maging kuntento at mapagsalamat sa kung ano mang meron ako; kasama ng leksion na ito ay napag-aralan kong huwag makinig sa opinion ng ibang tao kundi sa sarili kong opinion. natuto akong magdesisyon para sa sarili ko. paglipas ng maraming taon, paglipas ng maraming leksion, bagamat nasa tabi ko pa rin ang aking mapagmahal na kasintahan --- wala, hindi pa rin ako masaya. merong kulang, pero hanggang ngayon ay hindi ko alam kung ano.

matagal kong sinisi ang mga nakaraaan - akala ko, ang dahilan kung bakit hindi ako sumasaya sa buhay ay dahil sa pinanggalingan ko; sa mga kalungkutan na nadanasan ko nong maliit pa ako (maraming kwento tunkol don pero hindi na ako magsasayang ng oras para balikan pa ang storyang yon). nasayang ang maraming taon na ako ay galit sa sarili ko, sa pamilya ko, at sa pinanggalingan ko.

ang bagong leksion na aking pinag-aaralan: walang mangyayari sa'kin kung parati kong pagmamasdan ang nakaraan. pag nga naman naka-tutok ang isang tao sa nakaraan hindi nya makikita ang kinabukasan. pag hindi nakikita ng isang tao ang kanyang kinabukasan mawawalan sya ng pag-asa.

sa ngayon hinahanap ko ang daan patungo sa kinabukasan. ngayon naisip ko na kailangan kong patawarin ang sarili ko. matagal na akong galit. pagod na akong mag-alala tunkol sa kinabukasan ko. kailangan kong magpasalamt sa mga bagay na idinulot ng malunkot kong nakaraan - bagamat masakit, ay marami naman akong natutunan.

i have to move on.